Salangaan eiland - is geen eiland, maar het stuk schiereiland, dat gedeeltelijk voor de stad Quy Nhon ligt. Dit stuk schiereiland houdt
gigantische golven en sterke wind tegen, die de stad zouden kunnen bedreigen. Het schiereiland heeft glooiende bergen en heeft diverse namen, zoals Yen eiland en Phuong Mai schiereiland. Elk voorjaar, wanneer het warm
weer is, verzamelen de Salanganen hier om nesten te maken. Een salangaan is een klipzwaluw.
Vroeger hoorde Salangaan Eiland toe aan een ander dorp, maar het is tegenwoordig toegewezen aan Quy Nhon. Het stukje schiereiland is gezegend met een 30-tal grotten. Het is een prachtige, natuurlijke omgeving met duizenden jaren oude grotten met ruimtes van honderden meters hoog. Dat is niet het bijzondere. Het bijzondere zijn de salanganen (klipzwaluwen). Zij komen al sinds eeuwen nestelen in de grotten.
De eetbare vogelnestjes zijn heel kostbaar voor de bevolking. Ze leveren veel op, want de nestjes van deze salanganen worden verwerkt in tal van
gerechten. Niet alleen in Vietnam of China, maar over de gehele wereld. De zwaluwen maken hun nestjes van hun eigen speeksel hoog tegen het plafond of
zijkant van de grot. Elke dag scheiden ze een beetje speeksel af, waarmee ze hun nest bouwen.
Vogelnestjes tegen de rotsen
Elke keer blijft een half cirkelvormige streep speeksel kleven en als deze gedroogd zijn worden er telkens nieuwe kringen gemaakt aan de binnenzijde. De rand blijft altijd scherp en verdikt zich naar binnen, waarin 1, 2, 3 of 4 eieren in gelegd zullen worden. Toch blijven de vogelnestjes piepklein waar de salanganen maar net op kunnen gaan zitten om te broeden. In de hoge grotten bouwt de bevolking bamboe steigers, die soms wel bestaan uit 300 bamboe bomen. Zo werkt men zich naar de top van de grot. Het luistert zeer nauwgezet naar elkaar, want er mogen geen ongelukken gebeuren. Het is een gevaarlijk en moedig beroep. De nesten zijn nauw met elkaar verweven tot lange ketens. Met lange stokken met spijkers probeert men de nesten naar beneden te halen. In het droge klimaat is het noodzakelijk om de nesten iets weker te laten worden door ze nat te spuiten. Zo voorkomen ze, dat de nestjes afbreken.
Dankzij de bewustwording van het behoud en de ontwikkeling van hun economische bron, moeten de plukkers aan een strak schema voldoen. Januari en februari zijn de maanden, waarin ze nestelen. Er is dan geen enkele activiteit. De eerste oogst is een maand later. De tweede oogst is, wanneer de kleine uitvliegen. De jaarlijkse opbrengst wordt geschat op 700 kilo. De arbeiders plukken zo'n 14.000 tot 15.000 nesten per jaar.
Er vindt ook nog een derde oogst plaats, maar deze levert het minste op.
Salangaan Eiland in de verte
Er zijn vele verschillende soorten nesten. De rode of roze daarvan zijn de duurste en de kostbaarste. De vogelnestjes met de "ivoren, witte oren en de vogelnestjes met de "dunne oren" hebben de slechtste kwaliteit.